Botsinkjes horen bij het verkeer, dus ook bij de Formule 1. Net zoals de soms wat aangebrande reacties meteen daarna: “Hij remde te vroeg!”, “Hij remde te laat!”, “Hij keek niet uit!”, “Hij gaf me geen ruimte”, “Hij deed het expres!”

Het was zondag op Suzuka niet anders. Max over de clash met Räikkönen: “Kimi had ook even kunnen wachten!” Komisch. Ik denk dat als Max dat terugleest, hij zelf zal moeten glimlachen: even wachten in de Formule 1 blijft toch lastig. Maar in het heetst van de strijd vond Max dat hij helemaal in zijn recht stond. Logisch. Adrenaline. Anderen moeten maar uitkijken. Of beter nog: wachten, als hij de baan weer op komt. Vijf seconden straf.

En dan de botsing met Vettel. Natuurlijk gaven ze elkaar de schuld. Echte vrienden. De honderdste keer dat die twee elkaar in de weg zitten. Wanneer toont Vettel eens het overzicht van een ware kampioen? Je wéét dat Max je geen ruimte geeft, dat zou Vettel zelf ook niet doen. Dus was de aanval veel te optimistisch. Racing incident.

Ik vond dat de stewards in beide gevallen de juiste beslissing namen. Al blijft het altijd discutabel. Het is mensenwerk. Maar ik vind ook dat dat de Formule 1 mooi maakt. Het is racen op het randje en erover, met split-second beslissingen van strijdlustige, enorm opgefokte en daarom ook tamelijk geblindeerde ego’s. De emoties lopen daarbij hoog op. Zo hoort sport.

Ik snap ook heel goed dat de emoties hoog oplopen onder het publiek, onder de fans. Je moest eens weten wat ze in Italië van Max vinden! In Nederland lopen de emoties evenzeer op. Maar soms is het mij wat al te hoog. Wie zondag de straf tegen Max terecht noemde, kon rekenen op een vloed aan boze reacties via de sociale media. Vervelende reacties. Vaak met de conclusie dat de boosdoener blijkbaar geen greintje verstand heeft van de sport.

Botsinkjes horen bij het verkeer, dus ook bij de sociale media. Meningen hoeven niet hetzelfde te zijn. Maar lieve mensen, kap eens met dat gehakketak op elkaar. De Formule 1 is altijd een fijne omgeving geweest, met respect, voor de tegenstanders, voor hun fans, voor mensen die eens een andere mening zijn toegedaan. Emoties, logisch. Maar op het scherp van de snede heeft niemand de wijsheid in pacht, het blijft mensenwerk. Dus laten we het leuk houden.