Vier van de vijf meest recente vrijdagtrainingen werden geheel of gedeeltelijk door regen beïnvloed of compleet bedorven. Zo’n re­gentraining is al­leen maar zinvol, als je min of meer zeker weet dat de kwalificatie en/of race ook in de regen zal worden verre­den. Maar zeker als het weerbericht een droge zaterdag en zondag voorspelt, lijken teams en coureurs liever lui dan moe te zijn.

En dat hoort natuurlijk niet. De Formule 1 is immers een circus en de acrobaten moeten hun kunstjes dus voor het hooggeëerd publiek vertonen. Of je moet het publiek op de vrijdag gratis laten kijken, natuur­lijk.

Mogelijke oplossingen:
1) Schaf beide vrijdagtrai­ningen af en laat de Grand Prix over twee in plaats van drie dagen plaatsvinden. Waarom ook niet, vraag je je af. Tegenover de derving aan inkomsten uit toegangskaartjes (voor de televisie ’telt’ de vrijdag toch niet echt) staat ongetwijfeld een fikse kostenbesparing voor alle betrokke­nen – al besef ik, dat hier sprake is van verschillende ‘potjes’. Teams zullen dan waar­schijn­lijk ook ondervinden dat één trainingsessie (die op zaterdag­morgen) te weinig is om een goede set-up te vinden – zeker als het weer ook nog eens niet meewerkt.

2) Verplicht de teams aan alle trainingssessies (nat én droog) mee te doen. Bied ze daarbij voor de hele dag gratis banden aan. Helaas is ook als je dit doet niet uit te sluiten dat die vrij­dagtrai­nin­gen – ondanks deelname van alle twintig auto’s – alsnog ontaar­den in ver­plichte nummers. Ik kan me namelijk goed voorstel­len dat teams (zeker als het regent) geen trek heb­ben om hun kostba­re mate­riaal in de waag­schaal te stellen als daar niet een vorm van beloning tegen­over staat. Toch niet zo’n goed idee, dus.

3) Oké, er moet dus een beloning worden bedacht. Laat bijvoorbeeld de snelste tijden van de vrijdag én de zaterdag meetellen. Dan weet je waarvoor je het doet. Daarbij zou de huidige kwali­ficatie dus komen te verval­len.

4) Als alternatief: loof een WK-punt uit voor de snelste in VT1, VT2 en VT3, bijvoor­beeld met een mini-kwalificatie gedurende de laatste twintig minuten van een sessie. Probleem: Mercedes en Fer­rari zullen zich daar vast druk over willen maken, maar kansloze teams als Sau­ber en Manor niet.

5) Schrap de vrijdag, maak VT3 op zaterdagmorgen belangrijk als enige gelegenheid om een set-up te bedenken en beloon tijdens de kwali­ficatie de snelste drie coureurs met 3, 2 en 1 WK-punten.

6) Kwalificeer aan het eind van de vrijdag voor de startopstelling van een mini-race op zaterdag van (laten we zeggen) tien ronden. Daarin wordt vervolgens de startvolgorde voor zondag bepaald en zijn als verdere beloning punten te verdienen zoals voorgesteld onder punt 5. Vul de vrije tijd op zaterdag verder op met lokale races.

Vroeger was een Grand Prix immers het hoofdevenement tussen een hele serie support races, variërend van nationale toerwagens tot de be­roemde BMW Procar-races van 1969-1971. Deelname van Grand Prix-coureurs lukt toch niet, but who cares? Zou er echt geen auto­fa­brikant te vinden zijn die een merkenrace kan organiseren zoals Mercedes-Benz in 1984 op de Nürbur­gring deed?

Ondergetekende heeft in de jaren zeventig verscheidene malen op bescheiden wijze mogen acte­ren in een voorrace van een Grand Prix. Volgens mij is dit de sleutel tot een onvergetelijk autosportfes­tijn. Waarom is men daarmee eigenlijk gestopt? Ik denk dat het sowieso goed is om bij het beden­ken van oplossingen zo nu en dan naar het verleden te kijken.