Natuurlijk beweert iedereen bij Red Bull, inclusief Max Verstappen, voor de Belgische GP nog niet aan de wereldtitel te denken. Maar na het machtsvertoon van de regerend kampioen in de Ardennen die de race in een zee van oranje vanaf P14 wint, rest slechts de vraag waar hij de volgende heilige graal gaat ophalen. In de huidige vorm, met een hyperpotente RB18 en een voorsprong van 93 punten ligt de wereldtitel klaar voor Verstappen.

Een dikke rookwolk kleurt de lucht boven Spa-Francorchamps op een late, zonnige zondagmiddag oranje. Tienduizenden Nederlandse fans krijgen door hun favoriete coureur een show voorgeschoteld waarop ze hadden gehoopt. Max Verstappen heeft het zaterdag na de kwalificatie al aangekondigd: hij mikt ondanks een start in de achterhoede op een podiumplaats. Het wordt uiteindelijk nog mooier voor hem. Met een feilloze tactiek en supersonische bolide staat er geen maat op Verstappen, op het circuit dat hij als zijn favoriete beschouwt.

De hamvraag voorafgaand aan de Belgische GP is natuurlijk: hoe snel scheert Verstappen vanaf P14 door het veld op jacht naar het podium of misschien wel de overwinning? Het antwoord daarop komt na een turbulente openingsfase waarin Lewis Hamilton (botsing met Fernando Alonso) en de jarige Valtteri Bottas (touché met Nicholas Latifi) uitvallen, snel. Mede geholpen door een safety car die het veld als een harmonica ineen drukt en een bewuste keus voor een start op de snelste (rode) bandensoort, rolt de wereldkampioen de ene na de andere collega op.

Slechts twaalf ronden, op nog geen kwart van de race, duurt het voordat de Nederlandse piloot met het startnummer 1 het veld al aanvoert. De laatste hindernis, teamgenoot Sergio Pérez, blijkt na een hint (‘we verliezen kostbare tijd’) richting de pitmuur van Verstappen evenmin tegen hem opgewassen. Weliswaar komt de wereldkampioen na zijn eerste servicebeurt achter Carlos Sainz, vertrokken van pole, weer de baan op, binnen twee ronden heeft hij de Spanjaard met behulp van DRS binnengehaald.

Die manoeuvre vormt de opmaat voor een superieure zondagsrit door het groene landschap. Pérez en Sainz, de voornaamste achtervolgers, beseffen snel dat er tegen Verstappen geen kruid is gewassen. Vorig jaar had hij er in de stromende regen twee rondjes achter de safety car voor nodig, ditmaal toont hij de wereld nogmaals aan met kop en schouders boven de rest uit te steken.

Ver achter de leider maakt Ferrari er aan de pitmuur andermaal een potje van. De onzekerheid straalt van de boordradiogesprekken af. Een Britse analist vraagt zich hardop af of Ferrari alle strategisten soms heeft ontslagen. Er is geen enkel beleid, tot grote frustratie van Sainz en Charles Leclerc. Met meer geluk dan wijsheid verovert de Spanjaard de laatste podiumplaats, George Russell komt dichtbij maar er niet voorbij. Leclerc finisht als zesde nadat hij een straf krijgt voor het te snel rijden in de pit. De Monegask zakt in het kampioenschap een plaats, Pérez is hem voorbij. Net als de Mexicaan weet Leclerc dat hij dit jaar alleen nog rijdt voor de eretitel best-of-the rest.