Vitantonio Liuzzi doet alles op de tast en gevoel. Want hij ziet door de regenspray niets. De Japanse GP van 2007 op de Fuji Speedway is volgens hem de meest intense ooit. “Als ik in het gras terecht kwam, dacht ik: shit, te vroeg geremd.”
Hij is als FIA-steward regelmatig in de paddock te vinden, Vitantonio Liuzzi behoort nog steeds tot de grote Formule 1-familie. Met 81 Grands Prix op de teller leefde de Italiaan in dienst van Toro Rosso, Red Bull, Force India en HRT zes jaar lang zijn jongensdroom. De hoogtepunten zijn talrijk, verzekert hij. Eentje daarvan was de Japanse GP, op 30 september 1997. Liuzzi begint spontaan te lachen als dat memorabele weekend ter sprake komt.
“Het was de zwaarste race uit mijn leven”, bekent de Italiaan. “Eentje die ik nooit zal vergeten, waar ik me echt letterlijk alles nog van herinner. De regen, onweer: het kwam als een grote verrassing. Het stond niet eens op de radar aangekondigd.” Liuzzi (bijna 43) heeft pech. Voor de kwalificatie heeft Giorgio Ascanelli, Toro Rosso’s technisch directeur, gevraagd wie er met een setup voor droog of nat weer wil rijden. De Italiaan kiest voor de tweede optie, collega Sebastian Vettel krijgt de andere. Liuzzi: “De kans op een droge race was zaterdag nog tachtig procent, dus…”
Een etmaal later is hij flink de pineut. Liuzii moet vanuit de pitstraat verrekken, omdat de auto opnieuw – op nat weer – is afgesteld. Racen is onverantwoord, maar na 19 ronden achter de safetycar wordt het regenbal (‘ik had nooit verwacht dat de wedstrijd zou doorgaan’) geopend. “In de eerste ronde reed ik in de chicane naast Jenson (Button, red). Allebei hadden we bij het accelereren enorme last van aquaplaning. We konden elkaar zien en lazen elkaars gedachten: wat is dit? Zoveel water hadden we nog nooit op een baan gezien. De auto”, stelt Liuzzi, “was bijna oncontroleerbaar.”
Instinct
Het zicht is volgens de Italiaan bedroevend. “Alleen maar spray. Als ik dicht op een andere auto zat, reed ik op de lichten.” En op gevoel. Zijn geheugen en baankennis loodsen hem ronde na ronde verder naar voren. “Je moest alles uit het hoofd doen, omdat je niets zag. Als ik in het gras terecht kwam, dacht ik: shit, te vroeg geremd. Een hele speciale, onvoorspelbare race”, erkent Liuzzi. “Niet veilig. Maar ik vond het wel mooi omdat je op je instinct moet vertrouwen. Je bent zo geconcentreerd en gefocust, kunt de auto zo makkelijk verliezen… Het is de meest intense race ooit geweest. Op een schaal van 1 tot 10 was dit een 20.”
Liuzzi houdt de STR2 in de stromende regen (‘je probeert van alles om het vizier schoon te houden, maar niets lukt’) keurig op de baan en werkt zich gestaag naar voren. Hij finisht als achtste, goed voor één WK-punt. Maar dat wordt hem naderhand afgenomen. De Italiaan krijgt een tijdstraf van 25 seconden omdat hij Adrian Sutil (Spyker) zou hebben ingehaald onder de gele vlag. “Heel verwarrend. Je zag gewoon niets.” Toro Rosso tekent protest aan. Tevergeefs. Een anticlimax na een heroïsche rit vanuit de pits naar P8. “Het kostte me geld, ja. Want voor elk punt kreeg ik een bonus. Maar dat vond ik minder belangrijk dan het gemiste punt.”
Achteraf bezien beschouwt hij de regenrace op de Fuji Speedway als een van zijn betere. Liuzzi krijgt na afloop niet de waardering die hij er volgens eigen zeggen wel voor verdient. “Het ging vooral over hoe moeilijk het was in die omstandigheden te rijden en de crash van Webber en Vettel. Niemand had oog voor de prestatie die ik had geleverd. Ik had daar een podiumplaats kunnen halen”, gelooft Liuzzi. “Maar uiteindelijk herinneren alleen mijn engineer en ik hoe goed we daar waren.”
Lees ook: Tijdschema GP Japan: zo laat beginnen alle sessies
