Om in de Formule 1-paddock te kunnen komen moet je aan een aantal voorwaarden voldoen. Bij een van de teams werken bijvoorbeeld, of een perskaart om je nek hebben. Ben je een filmster, televisiecoryfee of de zoveelste nieuwe vriendin van Flavio Briatore, dan kom je ook wel binnen. En dan is er nog een laatste categorie: de ex-coureur.

Je haalt ze er zo uit: meestal lopen ze er nogal verloren bij, afhankelijk van hun palmares. Mika Hakkinen kan gedurende het hele weekend rekenen op behoorlijke aandacht, wat niet verwonderlijk is als je tweemaal wereldkampioen geworden bent. Jackie Stewart (op de foto, links met pet) is bijna altijd present en al weet niemand wat hij precies doet: de Schot is verworden tot een wandelend monument van de Formule 1. En altijd goed voor een mening, dus ook Stewart hoeft zich een weekend lang niet te vervelen. Dan zijn er nog rijders die al een tijdje uit beeld zijn en driftig netwerkend proberen weer ergens een voet tussen de deur te krijgen. Zsolt Baumgartner bijvoorbeeld, of Patrick Friesacher. Vaak hebben ze maar een pas voor een dag. Ze worden niet veel herkend en lopen vaak een beetje ongemakkelijk rond in de buurt van het team waarvoor ze het laatst reden.

Dan is er nog de categorie ex Formule 1-coureur die weten dat hun carriere erop zit en hun heil hebben gezocht in ander werk. Luciano Burti, die interviews afneemt voor de Braziliaanse televisie, Kelvin Burt, die in Silverstone een gastoptreden geeft in de Porsche Supercup. En natuurlijk Bas Leinders, de held van de lage landen. In 2004, het jaar dat er geen Nederlander in de Formule 1 reed, was Bas derde rijder bij Minardi. Een weinig eervol debuut voor misschien wel de beste Belgische coureur van de afgelopen vijftien jaar. Bas is commentator bij een Belgische televisiezender, en, bovenal, een geweldige kerel. Dertig jaar is hij pas, want hij moest lang wachten op zijn debuut. Na zijn testavontuur bij Minardi was het afgelopen. Talent zat, maar geen geld. Bas Leinders zou niet de volgende Thierry Boutsen worden. Zelfs niet de nieuwe Eric van de Poele. Bas Leinders bleef gewoon Bas Leinders, en dat is misschien maar goed ook. ,,Hé, ik ben misschien niet ver gekomen in de Formule 1, maar ik heb het tenminste wel gehaald”, zegt Bas. ,,Het was fantastisch om te doen en dat er daarna niks meer kwam: jammer dan.”

Hij heeft gelijk. Jeffrey van Hooydonk, Kurt Mollekens, David Saelens, Marc Goossens: ze wilden allemaal naar de Formule 1 maar haalden het geen van allen. Er lopen heel wat gefrustreerde coureurs rond in België. Ook Gianmaria Bruni en Giorgio Pantano beginnen gif te spugen als je naar hun Formule 1-tijd vraagt. Bas niet: hij haalde de Formule 1, was er al snel weer uit verdwenen en is diezelfde aardige kerel gebleven. En daarvan zie je er in de Formule 1 paddock beduidend minder.

Mischa Bijenhof