Om een autocoureur te worden zijn verschillende ingrediënten nodig. Talent om te beginnen. Een beetje geld is ook handig, vooral in het begin van je carrière. En als je dan ook nog uit het juiste land komt, zit je helemaal gebakken.

Deze drie-eenheid is niet heilig. Er zijn zat voorbeelden van coureurs die zonder een cent op zak de Formule 1 wisten te halen. Nigel Mansell bijvoorbeeld, die zijn huis verkocht om een plekje in de Formule 3 te kunnen betalen en al snel daarna races won in de Formule 1. En ook als je niet uit een land met veel autosportinteresse komt kun je het halen. Thierry Boutsen hoefde niet te rekenen op sponsorgeld uit België, maar hij kwam wel mooi bij Williams terecht en won in zijn Formule 1-carrière drie Grand Prix’.

Als je weinig talent hebt wordt het moeilijker. De Formule 1 kent genoeg voorbeelden van coureurs die hun plekje hadden te danken aan hun sponsorgeld, maar er verder weinig van bakten. Alex Yoong bijvoorbeeld, en Gaston Mazzacane. Niet dat ze niet kunnen rijden, integendeel. Ga eens een wedstrijdje karten met Mazzacane en je zult versteld staan hoe goed hij is. En ook Alex Yoong kan heus een potje sturen. Maar voor de Formule 1 gold: gewogen en te licht bevonden.

Dit soort portemonnee-racers zullen er altijd zijn en de volgende is onderweg. Hij heet Jason Tahinci (foto), komt uit Turkije en hij rijdt in de GP2 voor het team van Giancarlo Fisichella. In Silverstone is hij er ook weer bij. Aardige vent, die Tahinci. En in een rechtreeks duel op de karts rijdt hij vast en zeker rondjes om mij heen. Net als de meeste mensen, trouwens. Maar een talent is hij niet. Geld heeft hij daarentegen genoeg. Vorig jaar mocht hij al eens een paar rondjes rijden in een Jordan om het publiek bij de Grand Prix van Turkije op te warmen. Dit seizoen maakt hij in de GP2 niks klaar. Maar geld heeft hij wel. Daarom rijdt Tahinci binnenkort een race om de Renault World Series op het circuit van Istanbul. Een leuke publiekstrekker, dachten ze daar. Laten we maar hopen dat hij Jaap van Lagen niet in de weg rijdt. Die moest de eerste races van het jaar missen omdat hij geen sponsorgeld heeft, en kwalificeerde zich bij zijn rentree in Monaco meteen als derde.

Vorig weekend zagen we Tahinci in Spa, tijdens een Formule 3000-race. Zo kan hij het circuit vast leren kennen, voor als hij er straks eens een serieuze race moet rijden. Dankzij zijn sponsorgeld werd er snel even een plekje voor hem vrijgemaakt. In een mager veld werd hij vijfde en een keer elfde. ,,Het was superleuk om te doen”, vertelde Tahinci later. Vast en zeker Jason. En we gunnen je het van harte. Maar rij alsjeblieft niet in de weg van de échte talenten. Als die tenminste genoeg sponsorgeld hebben gevonden om een racezitje te krijgen.

Mischa Bijenhof