Column Christijan Albers: DJ Tiësto
De eerste twee Grand Prix’ zitten erop en daar ben ik blij om. Vooral met het feit dat ik in Maleisië de finish heb gehaald. Het was een zwaar, maar leuk weekend.
Wat het zo zwaar maakte was het weer. Het was hier ongelooflijk heet. Het enige wat je er tegen kunt doen is veel drinken. En dan te bedenken dat uitgerekend hier weer mijn drankinstallatie stuk gaat. Gelukkig dat ik voor de race zo’n vier liter water heb gedronken. Toch ben ik tijdens de race nog bijna drie kilo afgevallen. Raar toch eigenlijk, als je er zo over nadenkt. Dat was dus de enige schaduwkant van het weekend. Wat de Grand Prix van Maleisië extra bijzonder maakte was dat DJ Tiësto er was. Nu heb ik normaal gesproken niet zoveel met beroemdheden, maar hij is iemand waar ik bijzonder veel respect voor heb. Hij was hier op uitnodiging van Renault en heeft zelfs nog op hun feestje gedraaid. Toen hij de mogelijkheid had, kwam hij meteen bij mij kijken. Super. Ten eerste vind ik zijn muziek erg gaaf. Maar ik heb vooral respect voor hem omdat hij home made is. Hij heeft zichzelf naar boven moeten knokken. En je moet van goeden huize komen om het in die business ver te schoppen. Hij is nu wereldwijd bekend, maar is nog steeds een doodnormale gast. Ergens herken ik ook wel iets van mezelf in hem. Ik ben tenslotte ook met niets begonnen en zit inmiddels al in mijn tweede jaar Formule 1. Nog zo’n goede gast is Nico Rosberg. Iedereen heeft het over hem en terecht. Hij doet het hartstikke goed. Ik kan trouwens uitstekend met hem opschieten. Zijn vader Keke ken ik door de DTM al heel lang. Ik heb een heel goede relatie met hem. En weet dan ook dat hij het zijn zoon niet makkelijk heeft gemaakt. Mensen die zeggen dat hij verwend is, weten niet waar ze het over hebben. Nico is heel rustig gebracht en heeft altijd keihard moeten knokken om er te komen. Een bekende achternaam kan in het begin misschien wel helpen, je zult je toch echt moeten bewijzen om naar de top te komen. Zoals we allemaal moeten. Tussen Maleisië en de Grand Prix van Australië heb ik trouwens een paar dagen vrij. Die ga ik dan ook volop benutten. Samen met Liselore ga ik hier in de buurt op een eilandje vakantie vieren. Gelukkig dat de race in Maleisië zonder problemen is verlopen. Want als ik weer de race niet had kunnen uitrijden of achter Monteiro was gefinisht, dan was ik niet met een fijn gevoel weg gegaan. Nu ga ik met een fijn gevoel richting Melbourne. Op het circuit in Albert Park zal het volgens mij een heel ander verhaal worden dan de eerste twee Grand Prix’. Er zijn niet veel echt snelle bochten: het is vooral veel remmen en accelereren. Omdat het een stratencircuit is, zullen de verschillen bovendien dichterbij elkaar liggen en dat komt ons bijzonder goed uit. Christijan Albers
Wat het zo zwaar maakte was het weer. Het was hier ongelooflijk heet. Het enige wat je er tegen kunt doen is veel drinken. En dan te bedenken dat uitgerekend hier weer mijn drankinstallatie stuk gaat. Gelukkig dat ik voor de race zo’n vier liter water heb gedronken. Toch ben ik tijdens de race nog bijna drie kilo afgevallen. Raar toch eigenlijk, als je er zo over nadenkt. Dat was dus de enige schaduwkant van het weekend. Wat de Grand Prix van Maleisië extra bijzonder maakte was dat DJ Tiësto er was. Nu heb ik normaal gesproken niet zoveel met beroemdheden, maar hij is iemand waar ik bijzonder veel respect voor heb. Hij was hier op uitnodiging van Renault en heeft zelfs nog op hun feestje gedraaid. Toen hij de mogelijkheid had, kwam hij meteen bij mij kijken. Super. Ten eerste vind ik zijn muziek erg gaaf. Maar ik heb vooral respect voor hem omdat hij home made is. Hij heeft zichzelf naar boven moeten knokken. En je moet van goeden huize komen om het in die business ver te schoppen. Hij is nu wereldwijd bekend, maar is nog steeds een doodnormale gast. Ergens herken ik ook wel iets van mezelf in hem. Ik ben tenslotte ook met niets begonnen en zit inmiddels al in mijn tweede jaar Formule 1. Nog zo’n goede gast is Nico Rosberg. Iedereen heeft het over hem en terecht. Hij doet het hartstikke goed. Ik kan trouwens uitstekend met hem opschieten. Zijn vader Keke ken ik door de DTM al heel lang. Ik heb een heel goede relatie met hem. En weet dan ook dat hij het zijn zoon niet makkelijk heeft gemaakt. Mensen die zeggen dat hij verwend is, weten niet waar ze het over hebben. Nico is heel rustig gebracht en heeft altijd keihard moeten knokken om er te komen. Een bekende achternaam kan in het begin misschien wel helpen, je zult je toch echt moeten bewijzen om naar de top te komen. Zoals we allemaal moeten. Tussen Maleisië en de Grand Prix van Australië heb ik trouwens een paar dagen vrij. Die ga ik dan ook volop benutten. Samen met Liselore ga ik hier in de buurt op een eilandje vakantie vieren. Gelukkig dat de race in Maleisië zonder problemen is verlopen. Want als ik weer de race niet had kunnen uitrijden of achter Monteiro was gefinisht, dan was ik niet met een fijn gevoel weg gegaan. Nu ga ik met een fijn gevoel richting Melbourne. Op het circuit in Albert Park zal het volgens mij een heel ander verhaal worden dan de eerste twee Grand Prix’. Er zijn niet veel echt snelle bochten: het is vooral veel remmen en accelereren. Omdat het een stratencircuit is, zullen de verschillen bovendien dichterbij elkaar liggen en dat komt ons bijzonder goed uit. Christijan Albers
Gerelateerd nieuws