Er zijn weinig coureurs die zo'n mooie naam hebben als Scott Speed. Alleen is een mooie naam geen garantie voor succes: in 28 races voor Toro Rosso is de Amerikaan er niet in geslaagd een punt te scoren. Toch kijkt Speed met een goed gevoel terug op zijn periode in de Formule 1. ,,Omdat ik weet dat ik naar omstandigheden goed heb gepresteerd.”Tijdens de Grand Prix van Australië in 2006 is hij het dichtst in de buurt van een punt. Het feest wordt al gevierd. Totdat Speed naar de stewards wordt geroepen omdat hij in de race een gele vlag heeft genegeerd. Een tijdstraf zorgt ervoor dat hij uit de topacht valt. Prompt roept hij uit woede een paar scheldwoorden tegen de stewards. Is hij niet alleen zijn punt kwijt, krijgt hij ook nog eens een boete.

Wie met Speed wil praten, kan maar beter de tijd nemen. Gooi er een kwartje in en Speed geeft antwoord voor een gulden. Zonder een masker op te zetten. Aan schijnheiligheid heeft hij een broertje dood. Voor Speed staat zijn integriteit voorop. Misschien dat hij daarom wel op zo'n rare manier uit de Formule 1 verdween na die vreemde Europese Grand Prix in 2007. Namelijk na een handgemeen met teambaas Franz Tost.

Het is deze zomer een jaar geleden dat je je laatste Grand Prix hebt gereden. Hoe kijk je terug op je tijd in de Formule 1?

Scott Speed: ,,Ik ben best tevreden. In het eerste seizoen ging het naar omstandigheden goed, het tweede jaar wat minder. Dat was zwaarder, lastiger. Maar mijn teammaat Vitantonio Liuzzi en ik zijn echt niet gek hoor, wij kunnen heus wel een potje sturen. We zaten telkens binnen een paar tienden van elkaar. Dat zegt genoeg. Er zaten geen seconden tussen of zo. In het tweede jaar gingen de politieke spelletjes een rol spelen.”

Dat kwam tot een dieptepunt toen je bij het team vertrok. De manier waarop dat ging was niet bepaald normaal, toch?

,,Het eerste jaar ging alles prima, zoals ik net al zei. Ook de sfeer binnen het team was goed. In het tweede jaar sloeg dat om. De stemming in het team werd minder en dat had gevolgen voor iedereen. Franz stond onder druk, hij moest presteren. En wij ook. Dat lukte ons niet omdat de auto slecht was. Onze auto was zó slecht, en moeilijk te besturen. Uiteindelijk ontstond er een onwerkbare situatie.”

,,Het gebeurde op de Nürburgring. Het begon plotseling keihard te regenen en in de eerste bocht vlogen er een stuk of zes auto's af. Ik ook. Even daarvoor was onze pitstop mislukt, die duurde een minuut. Franz was boos dat ik was uitgevallen, ik was boos omdat het team niet snel genoeg werkte tijdens mijn pitstop. Uiteindelijk maakte hij zichzelf belachelijk door mij een tik te verkopen. Hij stond onder druk en wil soms nog wel eens emotioneel reageren. Maar het is niet zo dat ik Franz iets kwalijk neem. Hij wil ook het beste voor het team.”

Niet lang daarna werd je vervangen door Sebastian Vettel. Sindsdien is alles hosanna bij Toro Rosso. De sfeer is goed en Vettel heeft al enkele goede resultaten behaald. Hoe kijk je daar tegenaan?

,,Ik ken Sebastian al sinds hij kind was. Hij is een goede jongen en ik gun hem het beste. Je moet als coureur op het juiste moment op de juiste plek zijn. Dat is hij. Al heeft hij natuurlijk ook een beetje geluk gehad. Al zijn goede resultaten heeft hij in de regen gescoord en telkens klopte de strategie van het team.”

Even terug naar de persoon Scott Speed. Je staat bekend als uitgesproken en eerlijk, iemand die zijn mening durft te geven. Is dat in de Formule 1 een voor- of nadeel?

,,Eerlijk gezegd, ik weet het niet. Wat telt is mijn integriteit. Die staat voor mij voorop. De waarheid ook. Zolang ik van mezelf weet wat waar is, ben ik blij als ik bepaalde uitspraken doe. Of ze nu in mijn voordeel zijn of tegen me werken. Van Red Bull mag ik mijn stem trouwens ook laten horen.”

Kort voor dit interview stond je wat te geinen met DTM-coureur Martin Tomczyk. In Amerika gebeurt het veel vaker dat coureurs persoonlijk contact hebben dan in de Formule 1. Voel jij je beter thuis in Amerika?

,,Amerikanen zijn op het sociale vlak een stuk verder dan Europeanen. Maken sneller een praatje met elkaar. Ze praten makkelijker over hun gevoelens, in Europa zijn de mensen meer gesloten. En, omdat ik Amerikaan ben, kon ik niet rekenen op de steun van het Amerikaanse contingent. Omdat dit ontbreekt in de Formule 1.”

,,Als je Engelsman bent, dan juicht iedereen voor je. Als je Italiaan bent ook. De journalisten zijn ter plekke, er wordt over je geschreven en er is de aandacht van de fans. Ik ben Amerikaan en stond er in mijn eentje voor. Soms was ik ook best eenzaam.”

Heeft het er ook mee te maken dat de racerij in Amerika minder politiek getint is?

,,Het is niet zo dat er helemaal geen politiek spel wordt gespeeld in Amerika. Je moet er alleen voor zorgen dat je aan de goede kant van het spel zit. Dat zat ik in de Formule 1 niet.”