Bahrein: Een opgepoetste drol
Het was lekker rustig op weg naar het circuit. Vrijdag is in Bahrein de laatste dag van het weekend, maar het feit dat er vandaag voor het eerst volop actie op het Bahrein International Circuit was, bleek slechts voor weinig Bahreini’s reden om hun weekendplannen aan te passen. Er was geen mens.
Dat weerhield de organisatie er niet van om een groot circus op te richten achter de hoofdtribune. Die is makkelijk te vinden, want er zijn maar twee tribunes op dit circuit. Op een enorm podium kondigde een zwetende man hysterisch de ene na de andere ’fantastische’ artiest aan. Naast hem stond een soort reuzenrad, waarin drie acrobaten hun kunsten vertoonden. Ook zij werden van begeleidend commentaar voorzien door de gladde rakker op het podium. Voor zover hij tenminste te verstaan was boven de oorverdovende beats van de DJ naast hem. De evenwichtskunstenaars voerden elk half uur hun toneelstukje op, ondertussen uitbundig zwaaiend naar niemand in het bijzonder. Eenmaal uit het rad verlieten ze als ware gladiatoren de ring, om aan te schuiven voor een handtekeningensessie. Vervolgens beklom de vermaarde artiest PeteBox het podium voor een lesje human beatboxen. Nog nooit vertoond in het midden-Oosten, zo verzekerde Harrie Patjakker het publiek met veel bravoure. Alleen: er was geen publiek. Het zullen niet meer dan dertig mensen geweest zijn die tegen het hek hingen, en de meeste gingen na tien minuten schouderophalend weer weg, meneer Piet Doos en zijn binnensmondse plofgeluiden driftig stotterend achterlatend. Het stelletje acrobaten – uitgedost als superhelden uit een stripboek – bleef intussen manisch hun vuisten in de lucht steken en “yeah!” roepen in het luchtledige. De laatste keer dat ik zo’n korte handtekeningsessie zag was toen ik eens naar een signeersessie van Ronald Giphart ging en de schrijver niet kwam opdagen. Formule 1 interesseert ze gewoon niet, hier in Bahrein. Dat geeft niks. Maar waarom moet dit zielloze circuit dan elk jaar weer als een opgepoetste drol met een wapperend vlaggetje erin aan de wereld gepresenteerd worden als ‘Het kloppend hart van Formule 1 in het Midden-Oosten?’
Dat weerhield de organisatie er niet van om een groot circus op te richten achter de hoofdtribune. Die is makkelijk te vinden, want er zijn maar twee tribunes op dit circuit. Op een enorm podium kondigde een zwetende man hysterisch de ene na de andere ’fantastische’ artiest aan. Naast hem stond een soort reuzenrad, waarin drie acrobaten hun kunsten vertoonden. Ook zij werden van begeleidend commentaar voorzien door de gladde rakker op het podium. Voor zover hij tenminste te verstaan was boven de oorverdovende beats van de DJ naast hem. De evenwichtskunstenaars voerden elk half uur hun toneelstukje op, ondertussen uitbundig zwaaiend naar niemand in het bijzonder. Eenmaal uit het rad verlieten ze als ware gladiatoren de ring, om aan te schuiven voor een handtekeningensessie. Vervolgens beklom de vermaarde artiest PeteBox het podium voor een lesje human beatboxen. Nog nooit vertoond in het midden-Oosten, zo verzekerde Harrie Patjakker het publiek met veel bravoure. Alleen: er was geen publiek. Het zullen niet meer dan dertig mensen geweest zijn die tegen het hek hingen, en de meeste gingen na tien minuten schouderophalend weer weg, meneer Piet Doos en zijn binnensmondse plofgeluiden driftig stotterend achterlatend. Het stelletje acrobaten – uitgedost als superhelden uit een stripboek – bleef intussen manisch hun vuisten in de lucht steken en “yeah!” roepen in het luchtledige. De laatste keer dat ik zo’n korte handtekeningsessie zag was toen ik eens naar een signeersessie van Ronald Giphart ging en de schrijver niet kwam opdagen. Formule 1 interesseert ze gewoon niet, hier in Bahrein. Dat geeft niks. Maar waarom moet dit zielloze circuit dan elk jaar weer als een opgepoetste drol met een wapperend vlaggetje erin aan de wereld gepresenteerd worden als ‘Het kloppend hart van Formule 1 in het Midden-Oosten?’
Gerelateerd nieuws