Het heeft hier dit weekend al meer geregend dan vorig jaar in twaalf maanden.Het regent hier niet vaak. In heel 2006 is er precies een keer een klein regenbuitje gevallen in Bahrein. Dus is het des te verrassender dat het, sinds ik hier ben, al twee keer flink gehoost heeft. Al geloof ik niet dat die twee zaken iets met elkaar te maken hebben.

Donderdagavond was het ergst. Het feestje ter ere van de GP2-seizoensstart werd voortijdig afgeblazen omdat de tent waar pers en coureurs bijeen waren, dreigde in te storten. De volgende ochtend bleek dat het TV-dorp – een afgezet deel van de paddock waar alle televisiezenders hun mobiele montage-units parkeren – was veranderd in een ravage.

Tenten waren omgewaaid, schotels beschadigd en allerlei eletronische apparatuur was doorweekt. De tunnel tussen de parkeerplaats en de paddock was onder water gelopen, want een fatsoenlijk afwateringssysteem is hier niet nodig. Ook op de wegen blijven enorme plassen staan. Op de terugweg naar het hotel bleek dat de Bahreini’s geen briljante regenrijders zijn.

De verbindingsweg tussen het circuit en de hoofdstad Manama is een lange driebaansweg met een stuk of acht rotondes, zonder stoplichten. Getuige het forse aantal ongelukken dat we tegenkwamen moeten veel automobilisten nog even wennen aan het slechte zicht dat je bij een regenbui nu eenmaal hebt. Ook voor zaterdag wordt regen voorspeld, maar zondag blijft het volgens de plaatselijke meteorologen droog en zonnig.

Weer geen regenrace dus.