Ralf Schumacher heeft het niet makkelijk. Staat hij eindelijk niet meer in de schaduw van zijn grote broer en weet hij de spotlights op zich gericht, rijdt hij achteraan. In Montréal was hij het gesprek van de dag. Het gerucht gaat namelijk dat hij na de twee Noord-Amerikaanse races gewipt wordt. Arme Ralf.Hoewel? Om eerlijk te zijn zou ik het helemaal niet erg vinden als hij eruit gebonjourd zou worden. Want wat een rare kwast is die Ralf zeg. Vanaf onze eerste ontmoeting, tijdens een wintertest in Barcelona zes jaar geleden, is het al mis. Eerst liet hij me twee en een half uur wachten op een interview om vervolgens doodleuk te zeggen dat hij er geen zin in had. ‘Vandaag niet, morgen niet, eigenlijk de rest van de week niet.’ Goed, die boodschap was duidelijk.

De keer daarop was het opnieuw raak. Meneer Schumacher, toen nog rijdend voor Williams, was op uitnodiging van een sponsor naar Amsterdam gekomen. Het leek de sponsor leuk om het werk met het aangename te combineren, dus stapten de genodigde journalisten samen met Ralf op, de bij Hotel Amstel aangemeerde, boot voor een tochtje door de grachten. Iedere journalist zou de gelegenheid krijgen om een paar minuten alleen met Ralf te kunnen spreken. Alleen dacht de Duitser daar anders over. In zijn nieuwe huis werd namelijk een jacuzzi geplaatst. En dat had zijn volledige aandacht. De temperatuur van het water moest namelijk exact 38 graden zijn. Een graadje meer of minder was niet tolereerbaar. Schumacher presteerde het om een uur lang, net zo lang als de boottocht duurde, aan de telefoon over de temperatuur van zijn jacuzzi te bakkeleien. Omdat de sponsor niet durfde in te grijpen, gingen alle journalisten onverrichte zaken naar huis. En bedankt!

Weer een paar jaar later was Schumacher in Rotterdam te gast, bij weer een andere sponsor. Het gesprek op zich was alleraardigst, tot gevraagd werd wat hij van Rotterdam vond. Nou, dat vond hij architectonisch best mooi, maar hij miste toch echt die altstad (de oude binnenstad). Een collega-journalist had de moed om Ralf de pijnlijke reden daarvan te vertellen. ‘Die altstad is zo’n vijftig jaar geleden gebombardeerd door de Duitsers.’ Met het schaamrood op de kaken verliet Ralf de persbijeenkomst.

Zal hij zo ook de Formule 1 verlaten?