Giedo van der Garde is in Turkije begonnen met zijn campagne om GP2-kampioen te worden. Het begin was stroef, maar onze columnist blijft positief. Verder vertelt hij over zijn fysieke en mentale trainingsactiviteiten.

Juist, daar sta je dan na de kwalificatie voor de eerste race van het GP2-seizoen. Twaalfde: daarvoor ben ik natuurlijk niet naar Turkije gekomen. Toch ben ik tevreden over mijn eerste weekend. Als je niet kunt winnen, dan moet je erbij zitten en punten scoren. Dat heb ik gedaan. 

De kwalificatie viel tegen, maar dat heb ik in de eerste race aardig goedgemaakt. Goede strategie, paar leuke inhaalacties. Het was jammer dat ik niet op het podium kwam, maar mijn banden waren helemaal versleten. Het canvas kwam erdoorheen. Zondag ook: de achterbanden waren helemaal op en daardoor kon ik niet meer voor de eerste plaats gaan. We hebben wel wat te bespreken voor de volgende races in Spanje. De kwalificatie moet echt beter.

Eind april had ik eindelijk weer eens de kans om even naar Nederland te gaan. Op 25 april ben ik 26 jaar geworden en dat moest natuurlijk gevierd worden met vrienden en familie. Het was lekker weer, dus ik hoefde niet te acclimatiseren vanuit mijn woonplaats Valencia, waar het meestal wel lekker warm is. Ook in Nederland scheen de zon en dus kon de barbecue uit de schuur gehaald worden. Ik heb heerlijk met een stel vrienden in de tuin mijn verjaardag gevierd. Later die week ben ik ook nog met mijn familie uit eten geweest in een uitstekend Japans restaurant.

Tussendoor moest er uiteraard wel getraind worden, want als je zoals ik elke dag traint, kun je niet zomaar een week niks doen. In Valencia heb ik een mountainbike aangeschaft. Ik fietste al wel, maar dan op een racefiets. Wat blijkt? Mountainbiken is veel leuker! Bij mijn trainer in de buurt kan dat goed, daar zijn mooie offroad-paden, en dan merk je wat erbij komt kijken.

Mountainbiken vereist enorm veel concentratie, veel meer dan wielrennen, wat meestal gewoon hard rechtdoor fietsen op een asfaltweg is. Op de mountainbike moet je opletten voor boomstammen en is sturen veel belangrijker, net als remmen en de balans. Eigenlijk alles wat je ook in een racewagen moet doen. Behalve dan opletten voor die boomstammen!

Tijdens mijn bezoek aan Nederland ben ik ook weer eens langsgegaan bij Ted Troost, de haptonoom. Met hem heb ik de laatste jaren erg veel samengewerkt. Wat een geweldige kerel is dat! Veel coureurs praten niet graag over hun mental coach. Het is toch iets heel persoonlijks, vooral omdat er geen algemene regels zijn over waar een sporter behoefte aan heeft. Dat verschilt per persoon. Aan Ted heb ik in elk geval enorm veel gehad.

Ook erg fijn was dat mijn vriendin mee was naar Turkije. Dat kan niet zo vaak omdat ze erg druk is met haar studie, maar in Istanbul was ze erbij. Van Istanbul zelf hebben we niet veel gezien, want we zaten in een hotel in de buurt van het circuit . Wel zo handig met dat verkeer in Turkije. Ik ben welgeteld één keer de stad in geweest, voor het openingsfeestje van de GP2 in de Billionaires Club in hartje Istanbul. Het kostte ons twee uur om daar te komen! Misschien had ik beter met de fiets kunnen gaan…

Lees hier onze voorbeschouwing op het GP2-seizoen