Max Verstappen en Red Bull hebben met hun zege op Paul Ricard wel bewezen dat ze Mercedes ook op ‘normale’ circuits kunnen verslaan. Dat schrijft ex-Formule 1-coureur Sergej Sirotkin in zijn maandagcolumn voor FORMULE 1 Magazine. De Rus denkt bovendien dat Verstappen en Red Bull ook de komende twee raceweekends op de Red Bull Ring wel weer eens in ‘the sweet spot‘ kunnen zitten.
We hebben afgelopen weekend een heel goede race gezien, zoals het tot op heden sowieso een heel goed seizoen is. Je zag daarbij ook waarschijnlijk de bevestiging – want zo kun je het denk ik wel noemen – dat Mercedes niet langer de favoriet is.
Lees ook: Helmut Marko gelooft in titel: ‘Alleen technische problemen kunnen Verstappen nog stoppen’
In Monaco en Bakoe kon je nog naar het circuit wijzen, en zeggen dat het wat gekke banen zijn en Red Bull daarom sneller was en Mercedes op een normale baan weer bovenaan zou staan. Op Paul Ricard – waarvan ik had verwacht dat Mercedes er sterk zou presteren, en ze dat misschien zelfs ook wel hebben gedaan – was Red Bull echter sneller.
Dit is het eerste moment sinds Mercedes in 2014 de macht overnam dat we echt kunnen zeggen dat Red Bull sterker is. Dat komt denk ik omdat ze een heel goed compromis hebben gevonden met hun auto, waardoor hij het op verschillende banen, onder verschillende omstandigheden én op verschillende banden goed doet.
(tekst loopt door onder de foto)
Goed compromis
De Red Bull lijkt ook een wat makkelijkere raceauto voor de coureurs, omdat hij meer topsnelheid heeft dan de Mercedes. Dat geeft ze dan ook weer meer mogelijkheden om in te halen. Je zag in de remzones ook wel dat ze echt sneller zijn op de rechte stukken.
Vergeleken met Mercedes heeft Red Bull een klein beetje downforce verloren, maar het lijkt erop dat ze toch nog altijd genoeg grip hebben om de achterkant stabiel te houden en goed met de banden om te gaan. Dat is dus dat compromis.
Dat ze wat minder downforce hebben, zag je wel aan de poleronde van Max. Ze zijn iets trager in de bochten en hij kon sommige bochten minder aanvallen dan Lewis Hamilton. Je zag tegelijkertijd dat Max hier en daar wat eerder moest remmen voor een bocht – wat zowel die wat mindere downforce als de hogere topsnelheid illustreert.
Ondanks dat de Red Bull in sommige bochten wat trager is dan de Mercedes, kon Max net zoveel snelheid meenemen de rechte stukken op. Dit dan weer omdat Red Bull de kerbstones agressiever kan nemen – al is dat misschien ook wel een kenmerk van Max zelf.
Lees ook: Waarom Hamilton zo ‘slap’ verdedigde tegen Verstappen in GP Frankrijk
Bandenperikelen
In de race ging het natuurlijk veel over de bandenslijtage. Niks nieuws; er zijn altijd coureurs die klagen, ongeacht hoe de banden zijn. Paul Ricard is wel eigenaardig. Ik merkte dat ook toen ik er in 2018 racete. Dat je aan het begin van een stint dacht: ‘deze banden zijn er over twee ronden aan’, maar vijftien ronden later reed je nog rond – en prima tijden.
Dat laatste komt omdat je steeds minder brandstof hebt, de auto sneller en lichter wordt. Wat de banden betreft: Paul Ricard heeft veel lange, snelle bochten. Vooral linksvoor krijgt het zwaar te verduren en dat gevoel van vibraties is niet fijn. Je maakt dan ook sneller een fout en dan wordt het steeds meer een issue. Het is een lastige baan voor de banden.
Sweet spot
Terugkomend bij de onderlinge strijd, lijkt Red Bull nu het sterkere team. Met dit pakket zullen ze goed gaan op power circuits waar topsnelheid nóg belangrijker is dan op Paul Ricard. Zoals Spa-Francorchamps, Monza en straks in wat mindere mate de Red Bull Ring. Ik verwacht dus dat Mercedes het daar nog moeilijker zal hebben tegenover Red Bull.
Red Bull staat er heel, heel goed voor dankzij die sweet spot tussen topsnelheid en downforce die ze gevonden hebben. Ze boeken winst op de rechte stukken, terwijl ze de bandenslijtage goed managen. Door die optelsom, weet ik eerlijk gezegd niet wat Mercedes moet doen om te counteren, sterker terug te komen en de WK-leiding terug te pakken.
Lees hier de eerdere columns van Sergej Sirotkin!
