Lang, lang voordat Nederland mocht kennismaken met Idols, de X-faktor en tientallen andere, zeer relevante en creatieve televisieprogramma's, waarvan mij momenteel gelukkig geen enkele naam te binnen schiet, was er de Pats Boem Show.Een wonderlijke naam, dat is waar, maar dit programma was dan ook op de buis in een tijdperk dat nog geen tientallen creative executive managers schuilgingen achter elk halfuurtje televisie. Dat bleek alleen al uit de presentatie, die in handen was in ene Will Luikinga. Het is u vergeven als de naam niet direct een belletje doet rinkelen. Onder het pseudoniem Harm Duimstra bracht hij een tweetal carnavalsplaten op de markt. De eerste heette “Roldeboldebol” en flopte. Luikinga’s tweede poging tot het schrijven van een carnavalshit, getiteld "Het bakkertje uit het hoge noorden" , flopte eveneens. Voorts genoot Luikinga enige bekendheid als radio-DJ op de bekende zenders Radio Monique en Ridderstad FM.

Verreweg de meeste faam verwierf Luikinga met de Pats Boem Show, een programma van Veronica, dat door de zender werd omschreven als ‘een talentenjacht voor mensen zonder talent.’ De deelnemers vormden een bonte stoet van kunstfluiters, snelbreiers, mensen die pinda’s uit hun neus konden wegschieten en andere virtuozen die je doorgaans op pleinen en in stationshallen aan het werk kunt zien. De artiest voerde zijn kunstje op, hopend op een gunstige beoordeling door Luikinga en zijn vakkundige jury, en de eeuwige roem die daaruit zou voortvloeien, maar in vrijwel alle gevallen werd de man op de eenwieler of de vrouw die haar marmotten een ronddansje kon laten doen uitgelachen en weggehoond. Zoveel is er dus niet veranderd ten opzichte van de huidige televisie.

Goed, ter zake nu. Ik heb medelijden met Markus Winkelhock. Het hele jaar zie ik Markus al in het motorhome van Spyker, meestal in gezelschap van Adrian Sutil. De twee hebben meestal de grootse lol samen. Nu mag Winkelhock in eigen land debuteren in het team van Calin Colesnic, die zich net als Will Luikinga van een pseudoniem bedient en sinds zijn naturalisatie tot Duitser als Colin Kolles door het leven gaat. Markus weet dat het zijn enige kans is om ooit een Formule 1-race te rijden. Hij is geen supertalent, maar een artiest in circus Kolles die een, hoogstens twee keer zijn kunstje mag opvoeren.

Heel misschien komt er in Hongarije nog een vervolg, maar daarna wil Spyker toch echt iemand in de auto zetten die geld meebrengt. In zijn eerste training was Winkelhock bijna een seconde langzamer dan Adrian Sutil. Morgen zal dat in de kwalificatie nog wel wat meer zijn. Dan komt de race, waar Markus uiteraard heel erg naar uitkijkt. Hij gaat anderhalf uur stijf achteraan rijden, als hij het einde al haalt. En dan valt het doek en zal een andere artiest het bij Spyker gaan proberen. Colin Kolles mag de volgende groep kunstfluiters al wel vast gaan keuren.