Alle Formule 1-coureurs hebben één ding gemeen: racen zit in hun bloed. Sommigen zoeken na hun carrière in de koningsklasse andere uitdagingen. Anderen zijn simpelweg niet goed genoeg gevonden. Formule1.nl volgt voormalig Formule 1-coureurs die nog actief zijn in de autosport. In deze aflevering: Nick Heidfeld.

Formule 1-carrière

Niet Jenson Button, maar Nick Heidfeld geldt begin 2000 als hét nieuwe toptalent dat zijn debuut maakt in de Formule 1 voor Prost Grand Prix. Als protegé van Mercedes was zijn weg naar de F1 zorgvuldig uitgestippeld. Tot Kimi Räikkönen het jaar erop teamgenoot van hem wordt bij Sauber, en McLaren en Mercedes voor Räikkönen kiezen als opvolger van Mika Häkkinen, in plaats van hun eigen protegé.

Het is een soort pechduiveltje dat Heidfeld achtervolgt in zijn Formule 1-carrière. Sneller dan Räikkönen, meerdere seizoenen sneller dan Robert Kubica, en toch wordt hij door de topteams links gelaten omdat die toch net iets meer fiducie hebben in Räikkönen en Kubica. Neemt niet weg dat Heidfeld jarenlang goed presteert.

Bij Sauber rijdt hij degelijk, maakt hij weinig fouten en staat hij garant voor minimaal een zesde plaats in de meeste Grands Prix. In 2004 verkast hij naar Jordan, dat dan al geen schim meer is van de renstal dat het eind jaren ’90 was. Williams ‘redt’ Heidfeld, en er zit weer schot in zijn carrière. Er volgen dat jaar drie podiumfinishes, maar wanneer motorleverancier BMW halverwege het jaar bekendmaakt dat het Sauber overneemt, is de Williams niet meer vooruit te branden.

Heidfeld verhuist met BMW mee naar Sauber. Elk jaar wordt het team beter, maar tot een overwinning voor Heidfeld komt het niet. Wel voor teamgenoot Kubica. Zuurtjes wordt Heidfeld achter de Pool tweede. Typerend voor zijn carrière: een prima coureur, maar eentje die wel nét dat beetje extra explosiviteit mist. Na het vertrek van BMW uit de sport, eind 2009, raakt de F1-loopbaan van Heidfeld in verval. Hij valt nog in voor Sauber en Lotus, maar kan daarin geen potten meer breken.

Overstap

Na zijn matige optreden als opvolger van de geblesseerde Kubica bij Lotus, beseft Heidfeld dat het gedaan is met zijn F1-carrière. In 2012 is hij druk in de weer in allerlei klassen, met de LMP1 als voornaamste bezigheid. Samen met Nicolas Prost en Neel Jani wordt hij met een Lola vierde in de 24 uur van Le Mans, achter drie Audi’s. Daarvoor reed hij ook al twee races voor dezelfde Lola van Rebellion Racing in het WEC. In de twaalfsuurrace op Sebring wordt hij negentiende, en in de zesuursrace op Spa-Francorchamps eindigt hij als negende, met teamgenoten Jani en Prost. Ook rijdt Heidfeld een 24-uursrace op de Nürburgring en doet hij mee aan twee races in het Australische V8-supercarkampioenschap.

Dit jaar komt Heidfeld opnieuw in het WEC uit voor Rebellion Racing. In Le Mans ging het nu wat minder, met de 39e plaats als eindresultaat. Ook heeft hij er al drie races opzitten in de American Le Mans-klasse.

En nu?

Dikke kans dat Heidfeld nog wel een tijdje in het WEC blijft rijden. De Duitser is ‘nog maar’ 36 en dus nog absoluut niet versleten. In de Lola lijkt zijn kans op een eindzege op Le Mans, wat nu het doel lijkt te zijn geworden, een utopie. De vraag is of Audi bereid is BMW-kind Heidfeld in huis te nemen.