De Fransman Olivier Panis behoort tot de coureurs die ‘slechts’ één Grand Prix-overwinning op hun naam hebben staat. Maar zeg nou zelf, als je mocht kiezen, dan zou je toch voor een overwinning in de straten van Monaco kiezen? Panis flikt dat kunstje in 1996. Dat maar vier coureurs de finishvlag zien, doet niks af aan de prestatie van de toenmalig Ligier-coureur. Hij is die dag eenvoudigweg de beste. Olivier Panis begint zijn Formule 1-carrière als kersvers Formule 3000-kampioen in 1994 bij Ligier. Die ene overwinning en enkele podiumplaatsen blijven nagenoeg de enige wapenfeiten van de Fransman in dienst van het Franse team. In 2001 stapt Panis na een jaar te hebben gestest voor McLaren in bij British American Racing (BAR). Hij komt niet verder dan een veertiende plaats in het kampioenschap en dat resultaat herhaalt hij een jaar later, alvorens zijn carrière af te sluiten bij Toyota in 2003 en 2004.
In 2004 wordt Panis voor de laatste race van het seizoen vervangen door Ricardo Zonta, de testrijder die op eigen bodem mag laten zien wat hij waard is. Panis heeft op dat moment al aangegeven zich in 2005 en 2006 enkel te willen richten op testwerk voor het team van Toyota. Hij wordt in 2005 door Toyota nog eenmaal aangesteld als derde rijder voor de Franse Grand Prix. Het betekent het laatste publieke optreden van de Fransman in de Formule 1. Hij keert de hoogste klasse van de autosport in 2006 definitief de rug toe om zich te focussen op andere raceklassen. Olivier Panis beproeft zijn geluk op zowel het ijs als in het endurance racen. De Trophy Andros is een jaarlijks terugkerend kampioenschap waarin vooraanstaande Franse piloten hun kunsten vertonen op bevroren en besneeuwde ijsvlakten. Een hoogvlieger is Panis in dit kampioenschap niet, hij moet regelmatig zijn meerdere erkennen in zijn voormalig teambaas: Alain Prost. Tussen 2008 en 2011 doet Olivier Panis vier keer mee aan de 24 uur van Le Mans. Dit doet hij alle keren met het Team Oreca-Matmut. Verder dan een vijfde klassering komt hij echter niet, ook niet als hij in 2010 en 2011 over de bloedsnelle Peugeot 908 beschikt. Het betreft immers de overjarige auto van het fabrieksteam, waarmee geen serieuze aanval kan worden gedaan op de overige Peugeots en de Audi’s.
Olivier Panis was misschien wel een betere testcoureur dan een racecoureur. Hij verkoos zelf ook een leidende testrol bij McLaren boven een rol als racecoureur bij Williams. Mika Hakkinen baalde eind 2000 dan als een stekker van het vertrek van Panis bij het team van McLaren. De Fransman was snel en kon het team van goede feedback voorzien. En nu?
Vandaag de dag pikt Olivier Panis nog zijn races mee in de diverse GT-klassen. Of het nu een Ferrari is, een Mercedes of een Corvette, hij stapt overal even gemakkelijk in. Daarnaast blijft Panis de Trophy Andros trouw. De teller staat in al die jaren inmiddels op zes overwinningen. Vorig jaar nog was de enkelvoudig racewinnaar op de circuits te bewonderen als mentor van zijn landgenoot en F1-debutant Charles Pic. Foto’s: Racepictures en Sutton Images
