Van de avondrace krijgen jullie thuisblijvers weinig mee. De race starts immers gewoon om 14.00 uur. Voor de mensen ter plaatse is het echter een heel ander verhaal.

Het tijdsverschil met Singapore is zeven uur. Terwijl hier de avond invalt, zit Nederland net achter hun boterham met kaas in de kantine. Met om 18.00 de FIA-persconferentie en om 19.05 en 21.00 uur enkele interviews zijn we vandaag nog gespaard. Vanaf morgen wordt het echt nachtwerk.

Braziliaanse collega’s vertelden me dat ze vorig jaar na de race het circuit pas verlieten om 6.00 uur ’s ochtends! Een complete nacht werd overgeslagen. Om in het juiste ritme te komen, probeert al het Formule 1-personeel uit alle macht wakker te blijven en het Europese tijdschema aan te houden. Om vervolgens een gat in de dag te slapen. Mijn wekker ging vandaag om 14.00 uur: uitslapen in de baas z’n tijd – geweldig!

De meeste coureurs van tegenwoordig zijn echter  niet van die nachtbrakers. Christijan Albers bijvoorbeeld ging er altijd prat op keurig om 22.00 uur naar bed te gaan. Doe je dat hier, dan ben je de gebeten hond. En dus moeten de coureurs wel tot diep in de nacht wakker blijven. Lucas di Grassi was om 2 uur vannacht nog midden in een pokerwedstrijd verwikkelt. Heikki Kovalainen had net roomservice gebeld voor zijn diner. Om 2.30 verliet Timo Glock de sportschool, terwijl Hulkenberg net zijn tennisracket had opgeborgen. En Lewis Hamilton? Good old Lewis, was aan het spelen met zijn PlayStation. Het nieuwe Formule 1-spel – wat anders?

En ik? Ik heb nog even overwogen naar de naastgelegen karaokebar te gaan, maar Hindu-liedjes zijn nou niet bepaald mijn specialiteit. En met mijn Braziliaanse collega’s nog hard aan het werk, was er ook weinig aan geweest. En dus had ik eindelijk tijd voor het boek wat ik het hele seizoen al in mijn koffer meesleep. Het verloren symbool van Dan Brown. Met 84-pagina’s heb ik een aardig begin kunnen maken. Ben benieuwd wat Robert Langdon vannacht voor me in petto heeft.