Nu 2023 teneinde loopt, selecteert FORMULE 1 Magazine de beste verhalen van het jaar, gratis en voor niets te lezen op Formule1.nl. Dit dubbelinterview met Claire en Huub Dubbelman, over haar werk voor de FIA en hun gedeelde autosportpassie, verscheen eerder in editie 7/8 van FORMULE 1 Magazine.
Na een enerverend Formule 1-seizoen kunnen de coureurs en teampersoneel in de winter even op adem komen. Dat laatste geldt ook voor Claire Dubbelman, die dit seizoen deel uitmaakte van de FIA wedstrijdleiding. Met haar en vader Huub Dubbelman spreken we onder andere over de liefde voor de Formule 1.
Gezamenlijk melden vader en dochter zich voor de afspraak op voor hen bekend terrein. Huub Dubbelman loopt al een dikke vijftig jaar rond op het circuit van Zandvoort, dochter Claire zette daar als peuter haar eerste stappen. De laatste geldt als de nieuwe rising star binnen de FIA. Of ze nog wel eens vaderlijk advies meekrijgt? “Claire is niet altijd onder de indruk van mijn persoonlijke mening, haha.”
Dit seizoen maakt Claire Dubbelman deel uit van de wedstrijdleiding voor de Formule 1 en geldt ze als het eerste aanspreekpunt voor teams bij incidenten. Als vrouw in een traditionele mannenwereld houdt ze zich ogenschijnlijk probleemloos staande, onder andere met dank aan de lessen die ze meekreeg van vader Huub. Een dubbelinterview over de hechte relatie tussen vader en dochter Dubbelman en hun gedeelde passie voor autosport.
- Hoe is bij jullie de passie voor autosport ontstaan?
Huub: “De Paasraces in 1969! Dat was mijn eerste kennismaking met de autosport. Het was de tijd van mannen als Toine Hezemans en Gijs van Lennep. Fenomenen. Ik leverde stukjes aan voor De Veluwepost en mocht een verhaal maken over Zandvoort. Eigenlijk ben ik daarna nooit meer weggeweest. Ik heb hier van alles gedaan. Ik ben monteur geweest bij een team, sponsorbemiddelaar en heb hier zelfs boxen staan verven, met Kees Grashof, destijds de woordvoerder van Castrol. Als journalist heb ik nog voor Autorevue gewerkt en later een freelance fotopersbureau gehad, gespecialiseerd in autosport en in het bezit van een rijdende donkere kamer. Dat was high tech in die tijd, maar eigenlijk zaten we onszelf te vergiftigen achter in ons Volkswagenbusje met de gassen uit de fotobakken.
‘Mijn eerste woord dat ik uitsprak was auto’
“Van huis uit heb ik de liefde voor autosport zeker niet meegekregen. Sterker, mijn vader was er mordicus op tegen. Hij vond het lawaai maken en stinken. Mijn eerste woord dat ik uitsprak was auto, mijn ouders hebben dat nooit begrepen. Ik was altijd onderweg, totdat Claire geboren werd en ik overstapte naar het bedrijfsleven, maar ik heb altijd korte lijnen gehouden met de autosport. Zo ben ik voorzitter van de KNAF geweest en woordvoerder van de Tulpenrally.”
- Claire, ik hoef het jou eigenlijk niet eens meer te vragen, he?
Claire: “Haha, nee, mocht het nog niet duidelijk zijn, ik ben opgegroeid met autosport, vooral dankzij mijn vader. Sinds ik me kan herinneren stonden we samen op om Formule 1 te kijken en als heel klein meisje ging ik al met hem mee naar het circuit van Zandvoort. Het heeft mij altijd geboeid: het geluid, de snelheid, de mensen. Er is thuis een foto van mij dat ik als baby van twee al een autoboek in mijn handen heb. Het bijzondere is wel dat mijn zusje Floor eigenlijk heel weinig met autosport heeft. Zij hecht meer waarde aan andere zaken in het leven. Je kunt de baan die ik nu heb alleen doen als je er heel veel voor over hebt. Denk alleen al aan het altijd onderweg zijn. Floor stelt daar andere prioriteiten in.”
Lees ook: Jos Verstappen voelt zich als rallycoureur weer een rookie
Huub: “Dat was altijd al zo. Ik heb onze dochters nooit opgelegd om mee te gaan naar het circuit. Claire wilde altijd mee, Floor vroeg op het circuit vaak al na een paar minuten: Papa, wanneer gaan we weer naar huis?”
Claire: “Ik was al vrij snel bezeten van autoport. Mijn vader had vanwege zijn werk thuis allerlei autotijdschriften. Die verzamelde ik dan onder mijn bed, dat was mijn eigen wereldje. En op Zandvoort, liep ik altijd mee in zijn schaduw.”
Huub: “Toen was je de dochter van, nu is het andersom en ben ik de vader van. Een beetje het Verstappen-principe met Jos en Max.”
(Verhaal gaat verder onder de foto)
- Claire, wat was jouw eerste betaalde functie in de autosport?
Claire: “Dat was in 2007, toen ik als 21-jarige werkte voor Mick de Haas, die namens Renault Sport de Formule Renault-kampioenschappen organiseerde op Zandvoort. Een van de eerste dingen die ik mocht doen was om het contract voor de Paasraces uit te onderhandelen.”
Huub: “Eigenlijk ben je qua werk met één pk begonnen. Op de drafbaan van Duindigt.”
Claire: “Oh ja, dat is waar ook, als bijbaan naast mijn studie aan de HEBO, de Hogere Europese Beroepsopleiding. Ik mocht de kassa tellen aan het eind van de dag. Daar heb ik wel geleerd om voor mezelf op te komen en van me af te bijten.”
‘Bij de FIA zaten vooral mannen boven de 45’
- Je hebt altijd terug kunnen vallen op je vader neem ik aan, als klankbord?
Claire: “Zowel voor advies als voor zijn netwerk. En het belangrijkste is dat ik in zijn kielzog alle facetten van de autosport heb kunnen ontdekken. Ik heb op deze manier de belangen van alle verschillende stakeholders leren begrijpen, de sport leren kennen. Ik heb veel verschillende rollen gehad. Ben organisator geweest, heb coureurs vertegenwoordigd, ben teammanager geweest, heb bij federaties gewerkt en bij racecontrol. Er lopen niet heel veel mensen rond die het hele scala hebben gezien en gedaan. Die combinatie was voor de FIA uiteindelijk ook de belangrijkste reden om mij in 2017 op vrij jonge leeftijd aan te nemen, toch voor een redelijke seniorenbaan. Bij de FIA zaten in die tijd vooral mannen boven de 45 en ik was net 30, dus het kostte nogal wat energie om de juiste mensen te overtuigen dat ik die rol aankon.”
- Huub, heb jij een rol kunnen spelen om Claire bij de FIA binnen te krijgen of juist niet?
Huub: “Nou nee, ik was al weg bij de KNAF. Het eerste contact werd gelegd door Frederic Bertrand, die destijds bij de FIA werkte en die Claire nog kende uit haar Renault-periode. Maar goed, daarna had ze nog een aantal gesprekken. Dat laatste gesprek was wel bijzonder, dat was natuurlijk met Jean Todt, toen FIA-voorzitter nog. Het eerste wat hij vroeg aan Claire bij binnenkomst: ‘Is je vader nog actief in de autosport?’ Ik kende hem al heel lang, los van mijn KNAF-periode. Ook als journalist had ik hem een aantal malen geïnterviewd. Maar dat ik nou een warme band met hem had? Nou nee. Het was van zijn kant ook een neutrale vraag, neem ik aan.”
‘Todt zat tv te kijken, naar een wedstrijd van PSG’
- Hoe verliep dat gesprek met Todt eigenlijk?
Claire: “Ik moest eerst vier mensen overtuigen voordat ik bij Todt op bezoek mocht. Een daarvan was Stefano Domenicali, nu de Formule 1 CEO. Toen Stefano zei dat hij er vertrouwen in had, wilde Todt me wel eens zien.”
Lees ook: Ernest Knoors wekt Arrows uit 1985 weer tot leven
“Het interview zelf was bijzonder. Jean Todt heeft een bepaalde manier om met mensen om te gaan. Hij zet mensen het liefst onder druk. Hij heeft de overtuiging dat als mensen niet onder druk staan, ze niet maximaal presteren.
Ook bij mij liet hij geen mogelijkheid onbenut om me oncomfortabel te laten voelen. Zo zat hij tv te kijken, naar een voetbalwedstrijd van Paris St. Germain ofzo. Hij keek me niet aan en zei bijvoorbeeld: ‘Noem je vijf slechtste eigenschappen’.
Ik antwoordde daarop onder andere dat ik af en toe meer geduld zou moeten hebben, zeker als je bij de FIA of bij de KNAF met vrijwilligers werkt, Oh, reageerde Todt meteen, dus jij vindt dat perfectionisme fout is? Ik ging daar vervolgens tegenin door te stellen dat dat niet was wat ik zei. Maar die reactie wilde hij juist. Hij zocht mensen die tegengas durven te geven. En dat kreeg hij van mij vanaf het begin wel, met mijn Nederlandse directe houding.”
“Ik kan me herinneren dat ik na dat gesprek terugliep naar het vliegveld in Geneve en mijn vader belde en zei: het is oké voor mij. Ik heb er alles aan gedaan, ben door elke hoepel gesprongen, maar ik kan me voorstellen dat ik het niet ben geworden. En toen ik ophing had ik al drie gemiste calls van HR van de FIA. Todt was blijkbaar meteen na ons gesprek naar HR gelopen om te zeggen dat hij die kandidate uit Nederland wel wilde aannemen.”
- Huub, had jij Claire wel geholpen in de voorbereiding op dat bepalende gesprek?
Huub: “Je moet altijd uitkijken met dat soort dingen. Want op het moment dat ik mijn persoonlijke mening geef kan dat van invloed zijn op haar gedrag. Al is het wel zo dat Claire niet altijd onder de indruk is van mijn persoonlijke mening, haha.”
‘Ik kan het algemeen belang van de sport dienen’
Claire: “In de voorbereiding heb ik het meeste zelf gedaan. Ik had Todt ook gegoogled en ik kwam erachter dat alles wat hij gedaan heeft een succes is geworden. Dat is echt ongelooflijk. Die man heeft gewoon geen missers op zijn cv staan. Sociaal gezien is het een bijzondere man, want met een half oog voetbal kijken als je iemand ontvangt… Al begrijp ik dat hij dat expres deed om mensen uit te testen.”
Huub: “Er was een soort angst of eerbied voor Jean Todt. Maar de beste man heeft van de FIA, van oudsher een ontzettend gecompliceerde club, wel een gestroomlijnde organisatie gemaakt met twee belangrijke takken: de mobiliteitstak en de sporttak. Hij heeft dat heel knap neergezet.”
- Waarom heb je eigenlijk de keuze gemaakt om uitgerekend bij de FIA aan de slag te gaan?
Claire: “Ik keek er heel erg naar uit om deel uit te maken van een groter geheel en ook daadwerkelijk een bijdrage te kunnen leveren aan de sport. Ik zag bij de FIA de mogelijkheid om het algemeen belang van de sport te kunnen dienen. Bij een team bijvoorbeeld heb je dat niet. Dan juich je mee, dan sta je in de kleedkamer. Bij de FIA sta je daar iets verder vandaan en het is niet altijd populair of makkelijk werk om te doen, maar je zit wel aan het stuur in de zin dat je het verschil kunt maken. Concreet: als ik kan bijdragen aan een goede regel, dan hebben we de sport beter gemaakt.”
- Hoe is het gesteld met jouw ambities?
Claire: “Ik heb geen vijfjarenplan. Ik geloof in het grijpen van de kansen die je geboden worden. En sinds dit seizoen heb ik eigenlijk een enorme promotie gehad, omdat ik nu permanent deel uitmaak van het Formule 1-team. Voor die tijd was ik verantwoordelijk voor het hele juniortraject naar de Formule 1 toe. Het werken in de Formule 1 is de kans waar ik zestien jaar lang voor gewerkt heb. Ik ben op het laagste niveau, op clubniveau, begonnen en ik heb me door elke stap heen gewerkt om in de Formule 1 te belanden. Daar gaat nu al mijn energie naar uit.”
- Laten we even de vergelijking maken met coureurs. Die werken ook hun hele leven om de Formule 1 te bereiken. Maar eenmaal in de Formule 1 willen ze het allerhoogste. Dat heb jij vast en zeker ook.
Claire: “Ik probeer mijn werk zo goed mogelijk te doen. Wat dan de volgende stap zal zijn, dat zien we later wel. Er komt altijd een volgende kans. Dat is hoe het werkt. Loon naar werken.”
‘Kom dan niet met allerlei onzin aanzetten’
- Terug naar jullie dan. Jullie zijn allebei bezeten van de sport. Hebben jullie daar ook inhoudelijke discussies over, bijvoorbeeld over de toepassing van de regels?
Huub: “Meestal is het een gezonde uitwisseling van standpunten. Soms vraag ik na zo’n weekend even naar het hoe en waarom, maar dat is meer voor mijn eigen beeldvorming en omdat er natuurlijk ongelooflijk veel onzin wordt geroepen door mensen die niet eens weten wat de regels zijn. Zelfs bij de teams zie je dat soms terug. En dat snap ik niet. De Formule 1 is een ragfijn gesneden sport, waarbij het om duizendsten van seconden gaat en waar een coureur tot 300 handelingen per ronde moet verrichten voor een optimale positie op de baan, dus kom dan niet met allerlei onzin aanzetten.”
(Verhaal gaat verder onder de foto)
- Als jij ziet hoe Claire zich heeft ontwikkeld van een klein meisje dat in jouw kielzog meeliep op Zandvoort tot een sleutelpersoon binnen de FIA…
Huub: “Dan heb ik enorm veel respect voor haar hoe zij zich staande houdt in deze machowereld. De functie die zij uitoefent is redelijk uniek en dat maakt het extra bijzonder. Ik vind haar doorzettingsvermogen haar belangrijkste kracht. In het verleden lag ze regelmatig overhoop met teams of rijders vanuit de verschillende rollen die ze heeft gehad en daar moet je toch maar tegen bestand zijn. Claire is nou niet bepaald iemand die met 120 kilo de paddock binnen dendert.”
- Herken jij jezelf in haar, in de manier waarop ze zaken benadert?
Huub: “Ik herken haar ongeduld. En ook zeker haar werklust, het altijd maar doorgaan. Waar anderen stoppen, gaat zij gewoon door. Zo steek ik zelf ook in mekaar. Dat maakt me trots, maar tegelijkertijd, en dan spreek ik ook namens Sharon, mijn vrouw, maken we ons soms wel een beetje zorgen over de energie die het haar kost. Ze heeft nu een Duitse vriend, die ook met de FIA werkt en dus veel bij haar is. Hij is een stuk rustiger dan Claire en dat is een goede combinatie.”
- Waar ligt voor jouw gevoel je kracht?
Claire: “Ik ben een teamplayer. De puzzel die je met elkaar legt, die bepaalt het succes. Laurent Mekies, nu nog de sportief directeur bij Ferrari, zat eerder in mijn team bij de FIA en hij zei op een gegeven moment tegen mij: ‘Jouw talent is dat je ergens naar kunt kijken en ziet wat nodig is’. En dat klopt wel redelijk denk ik. Ik heb altijd een plek voor mezelf gevonden waar ik een bijdrage kon leveren. En dat doe ik nu ook in het team van de F1-wedstrijdleiding, wat ik nu vorm met Steve Nielsen en Niels Wittich. Ik voel me er als een vis in het water.”
‘Het zwaarst is de druk die erop ligt’
“Het zwaarst aan het werk is de druk die erop ligt. Niels neemt de beslissingen, ik voer ze uit. Als hij zegt rode vlag, dan voer ik het uit en als ik dan op een verkeerde knop druk zijn er honderden miljoenen mensen over de hele wereld die daar heel erg boos over worden. En dan hebben we het nog niet eens over wat zo’n fout voor mij persoonlijk zou betekenen. Als de F1-auto’s de baan op gaan, is mijn concentratie en focus 250 procent. Geloof me, na zo’n weekend als Australië, heb ik echt 24 uur nodig om bij te komen. Er gebeurde daar zoveel en iedere handeling die je verricht moet foutloos zijn. Er is gewoon nul marge op fouten. De druk, dat er geen fout gemaakt mag worden, dat is echt pittig.”
- Hoe lang hou je zo’n leven vol of wil je zo’n leven nog leiden?
Claire: “Alles gaat in Formule 1-tempo, maar ik weet niet beter. Ik leef en werk nu zo’n zestien jaar op deze manier, met veel gereis en weg in de weekends. Nou, ik durf niet te zeggen dat ik dit nog zestien jaar doe, dat is van zoveel zaken afhankelijk en met name van het perspectief. Ik ben nu supergelukkig met wat ik doe. Uiteindelijk draait alles om werkplezier en dan voelt het niet als een offer dat je brengt.”
Lees ook: F1-kalender 2024, overzicht van alle races
- Door jullie gedeelde passie voor de autosport hebben jullie wel een hechte, bijzondere band…?
Huub: “Voor de vader-dochterrelatie is dat wel speciaal. We hebben veel beleefd en gezien samen. Maar we hebben nog niet alles op onze Bucketlist afgewerkt, hoor. We moeten eigenlijk nog een keer samen naar de Indy 500. Overigens heb ik ook een heel goede relatie met Floor, mijn andere dochter, dat wil ik toch even gezegd hebben.”
- Tenslotte, wanneer is voor jou het jaar geslaagd, Claire?
Claire: “Ook voor mij geldt dat je zo goed bent als je laatste race. In Australië gebeurde er een hoop en heel veel mensen hadden daar een mening over, maar ik ben daar naar bed gegaan in de wetenschap dat ik het beste gedaan heb wat ik kon doen en dat ik in de uitvoering foutloos was. Nogmaals, de beslissingen die genomen worden, zijn van het team en ik voer ze uit. Maar die uitvoering was perfect en dat is voor mij fantastisch. Dat wil ik het hele seizoen doortrekken, dat is mijn doel. Ik wil na Abu Dhabi kunnen terugkijken op 23 geslaagde evenementen.”
- En jij, Huub, kijk je ook uit naar Abu Dhabi?
Huub: “Wel in de zin dat ze daarna weer wat vaker in Nederland is. Maar ik vind het vooral belangrijk voor haar dat het seizoen verloopt zoals ze net geduid heeft. En ik volg dat van afstand. Nee, ik app haar nooit in zo’n weekend in de trant van: let hier op, let daar op. Ik stoor haar niet. Ze weet waar ze mee bezig is.”
‘Papa, mijn Tomtom werkt niet…’
“In haar beginperiode in de autosport hadden we meer contact. Als ze ’s avonds van een circuit afreed en belde: ‘Papa, mijn Tomtom werkt niet, ik weer niet meer waar ik ben…’ Dan pakte ik de kaart erbij en vroeg ik: Wat zie je nu? En van daaruit kwam het altijd goed. Maar dat is tegenwoordig niet meer nodig. Tegenwoordig gaat alles per vliegtuig en is alles tot in de puntjes verzorgd.”
- Jij ondersteunt tegenwoordig op andere manieren, met verf en kwast…
Huub: “Ja, precies. Als Claire later dit jaar de sleutel krijgt van haar nieuwe woning in Den Haag, heb ik tijd ingepland om daar aan de gang te gaan. Ik heb haar de afgelopen twaalf jaar ongeveer tien keer verhuisd, dus ik weet inmiddels wat er van me gevraagd wordt. Het voordeel daarvan is wel dat ze het mij toevertrouwt…”
Claire: “Ik doe zelf ook wel iets hoor. Zie het als een staaltje teamwork van vader en dochter.”
Bekijk hier alvast de volledige F1-kalender voor 2024
Niet één, maar twee edities om 2023 mee af te sluiten: naast het dubbeldikke ‘Jaar van Max’ (132 pagina’s) van FORMULE 1 Magazine ligt nu ook het FORMULE 1 Jaaroverzicht 2023 in de winkel (of bij je thuis als abonnee). Het blad is ook digitaal te lezen en te bestellen, met gratis bezorging in heel Nederland. Herbeleef het seizoen 2023 met ons Jaaroverzicht! Daarin onder andere:
- Tom Coronel analyseert 2023: Weg met de oude garde!
- Analyse: Alle tien teams langs de meetlat
- De beste themaverhalen van alle 22 Grands Prix
- Race-analyses door Coronel en Bleekemolen
- Technisch jaaroverzicht: de opkomst van Aston Martin en McLaren
- Alle cijfers van 2023 (en de eeuwige statistieken!)
- Onderscheidende fotografie: het mooiste beeld van een fraai jaar
- En nog veel meer!