Boley Pittard was een Britse autocoureur. Geen erg bekende weliswaar, maar daar zou snel verandering in komen, als het aan Pittard zelf lag. Hij startte in 1967 in Monza in de XVI Coppa Autodromo di Monza, een grote Formule 3-race, met een hagelnieuwe LolaT60.Pittard, een visserszoon van het kanaaleiland Jersey, verkocht in het begin van de jaren zestig tweedehands auto’s in Londen. Van zijn eerstverdiende geld ging hij motorracen, maar al snel stapte Pittard over naar auto’s. Rob Walker, de beroemde Engelse teameigenaar, zag wel wat in de kleine Bo, zoals hij officieel heette, en bood hem een contract voor zijn Formule 3-team aan. Boley ging best goed, maar reed in 1967, twee jaar later, nog steeds in de Formule 3, terwijl sommige van zijn collega’s al gepromoveerd waren naar de Formule 2, of zich zelfs al Formule 1-coureur mochten noemen.

Vor Pittard begon de tijd dus te dringen. Toch zag het er goed uit voor de Brit: voor het seizoen 1967 had hij een gloednieuwe Lola T60 gekocht. In Monza zou hij er zijn tweede race mee rijden.

Pittard stond op de tweede startrij toen vlak voor de start zijn Lola plotseling in brand vloog. De precieze oorzaak is nooit opgehelderd, maar waarschijnlijk heeeft Pittard bij het instappen met zijn voet onbedoeld de brandstofleiding losgemaakt van de carburateur. Om te voorkomen dat er meer auto’s in brand zouden vliegen, stuurde Pittard zijn brandende auto van de startopstelling af.

Tegen de tijd dat hij een – voor de andere coureurs – veilig heenkomen had gevonden, stond Pittards auto al in lichterlaaie. Brandweermensen kregen hem nog wel uit de auto, maar Pittard had ernstige brandwonden opgelopen. Hij overleed zes dagen later in een Milanees ziekenhuis.

Boley Pittard is een van de zeventig mensen – coureurs, toeschouwers, baancommissarissen, brandweermannen en een monteur – die op het circuit van Monza het leven lieten tijdens een autorace.