Via de rubriek Startnummers delen we in de zomerstop op weg naar de Dutch GP elke dag een bijzonder verhaal over een iconisch nummer uit de Formule 1: van 0 tot 99 of ergens daartussen. Vandaag startnummer 3, een bijdrage uit ons archief: over Ukyo Katayama, de kleine Japanner die letterlijk en figuurlijk bergen beklom.
Meer dan twintig jaar waren de bolides van het ooit roemruchte Tyrrell voorzien van de nummers 3 en 4. Het nummer 3 behoorde toe aan grote namen. Jackie Stewart, Jody Scheckter, Ronnie Peterson. Maar dit verhaal gaat niet over hen. Het gaat over Ukyo Katayama. Een kleinere naam, die er van 1993 tot en met 1995 mee reed – het laatste jaar voor de Formule 1 de op basis van traditie uitgedeelde startnummers definitief schrapte en deze per 1996 op basis van de voorgaande WK-uitslag bepaalde. Tyrrell was toen al lang geen topteam meer, de 3 voorop een herinnering aan betere tijden.
Katayama heeft zijn hele leven bergen beklommen. Letterlijk en figuurlijk. Het is zijn hobby, zijn grootste passie, misschien wel. Hij klom al tijdens zijn racecarrière, als training. Daarna stortte hij zich er nog fanatieker op. Hij haalde de top van onder meer de Mont Blanc en Kilimanjaro. Een beklimming van Mount Fuji, in zijn thuisland Japan, liep minder goed af.
Ukyo Katayama alias Tiny Warrior
Katayama kon gered worden en overleefde, voor twee medeklimmers gold dat niet. Toch is Katayama blijven klimmen, net zoals hij in de Formule 1 nooit opgaf. Het leverde hem in de sport, in combinatie met zijn geringe lengte (1 meter 65), de bijnaam Tiny Warrior op.
Katayama bereikte de top van de autosport, in 1992, als kersvers Japans Formule 3000-kampioen. Hij was al wel 28. Een laatbloeier. De interesse voor autosport kwam pas in zijn latere tienerjaren. Hij zat er met familie op tv naar te kijken en het leek de jonge Ukyo wel wat. Na jaren in vooral Japanse opstapklassen, stapte hij in 1992 bij Larrousse. Er kwam de nodige hulp van sponsoren bij kijken, zo ook bij de overstap naar Tyrrell een jaar later, die niet toevallig gepaard ging met Japanse Yamaha-motoren.
Natuurtalent
Een natuurtalent was Katayama niet, hulpeloos evenmin. Dat bewees hij in 1994. Hij crashte en spinde geregeld, net als in z’n eerste twee jaar, maar maakte ook indruk. Er was zelfs interesse van een topteam (Benetton, volgens de overlevering) maar Katayama bedankte. De reden? Er was kanker bij hem ontdekt. Ja zeggen, zou niet juist geweest zijn. Katayama overwon de ziekte en reed in 1995 gewoon weer voor Tyrrell. Weer met nummer 3. Voor het laatst.
In 1996 stond er 18 op zijn Tyrrell – Yamaha, in 1997 reed hij voor Minardi. Daarna staakte de Tiny Warrior, na 94 Grands Prix en vijf punten, zijn strijd. Katayama bleef nog wel enkele jaren racen. Op Le Mans, in de Japanse SuperGT waarin hij tegenwoordig een team runt, en hij deed mee aan Dakar. En hij bleef klimmen. Op zoek naar volgende bergen om te bedwingen.
Lees hier alle edities van onze rubriek Startnummers
De speciale Dutch Grand Prix editie van FORMULE 1 Magazine vind je nu in de winkel of in je brievenbus! Bestellen kan ook online en dan heb je jouw exemplaar, met gratis bezorging in heel Nederland, nog voor de Grand Prix binnen! In deze editie vind je alles wat je nodig hebt voor de race op Zandvoort, van mooie interviews tot achtergronden en nuttige informatie. Zoals:
- Exclusief! Max Verstappen over de toekomst, records, zijn raceteam en winnen
- Rob Kamphues brengt een ode aan zijn jeugdheld Jan Lammers
- Mister Zandvoort, Piet Keur: ‘Na de GP droeg iedereen op school een F1-teamjas’
- Overzichtelijke plattegrond en servicemap met het complete tijdschema
- Fotoreportage: Peter van Egmond over zijn jaren op Zandvoort
- Column Nelson Valkenburg
- En verder alles wat je moet weten over de Dutch Grand Prix 2023!
