Het kunstje oogst alom bewondering. De vierstopstrategie waarmee Michael Schumacher in 2004 de Franse GP op Magny-Cours wint, geldt nu nog als hét schoolvoorbeeld van briljant denkwerk. “Ferrari nam een beslissing en deed het gewoon.”

Michael Schumacher domineert het seizoen. Opnieuw. Van de eerste negen races heeft hij er acht gewonnen. Alleen in Monaco, waar hij uitvalt, laat hij op weg naar zijn zevende wereldtitel een kruimel liggen. De Duitser komt barstensvol zelfvertrouwen naar Magny-Cours, een vrij kort en technisch circuit in Frans niemandsland. Inhalen is er bijna onmogelijk. Alleen op het einde van het lange rechte stuk bij start-finish valt er voor de waaghalzen soms wat te halen.

Op 4 juli 2004, een stralende dag, hebben Schumacher en Ferrari een probleempje: in de kwalificatie een etmaal eerder is rijzende ster Fernando Alonso bijna 0,3 seconde sneller geweest. De ambitieuze Spanjaard maakt bij de start zoals verwacht geen fout, bepaalt keurig het tempo en lijkt achteloos op de overwinning af te koersen, terwijl Schumacher achter de Renault vastzit. Frustrerend, het kan weleens een lange en weinig opwindende zondagsrit worden. Totdat Luca Baldisserri, binnen Ferrari’s dreamteam met Jean Todt, Ross Brawn, Aldo Costa en Rory Byrne belast met de racestrategie, een geniale inval krijgt.

“Het is volgens mij een beetje toevallig tot stand gekomen”, zegt Allard Kalff, voormalig Formule 1-pitreporter en dat weekeinde in Magny-Cours. “Tegenwoordig wordt met behulp van computers en algoritmes doorberekend wat de snelste manier is om een race te finishen. In die tijd hadden ze ook computers, maar was men nog niet zover als nu. Omdat Schumacher vastzat achter Alonso zeiden ze bij Ferrari: wat als we vier in plaats van drie keer stoppen? Dat plan kan werken.”

Verkeerde been
Schumacher is voorstander van de gedurfde koerswijziging. Er valt alleen maar iets te winnen, want achter hem is er geen enkele serieuze dreiging. “Dus flikkerde Ferrari alle plannen overboord en nam de beslissing: we gaan het gewoon zo doen. Mooi, hè? Daarmee zetten ze iedereen op het verkeerde been. Door de extra stop en met weinig brandstof kreeg Schumacher veel ruimte en kon hij veel harder rijden. Dit was voor hem de beste manier om in balbezit te komen”, herinnert Kalff zich.

“Ferrari haalde Schumacher heel vroeg naar binnen. Wat doen zij nou, dacht iedereen. Door het bijtanken (destijds toegestaan, red.) verloren ze geen tijd. Of je nu één keer twintig of vier keer vijf seconden stilstaat, de tijd die je stilstaat is hetzelfde. De enige extra tijd die Schumacher met die vierde stop verloor kwam dus door het in- en uitrijden van de pitstraat. Maar in de vrije lucht die hij daarmee kreeg won hij zó veel tijd… Daar zat ’m de truc. Alle puzzelstukjes vielen uiteindelijk op hun plek. Schumacher heeft niemand op de baan ingehaald. Hij passeerde Alonso niet met een fantastische inhaalactie, maar in de pitstraat en dankzij de strategie.”

Uitzendtijden GP van Frankrijk
Vrijdag
11:00 – 12:30 1e vrije training
15:00 – 16:30 2e vrije training
Zaterdag
12:00 – 13:00 3e vrije training
15:00 – 16:15 kwalificatie
Zondag
15:10 – 17:00 race

Dit artikel is een bewerkte versie van een artikel uit FORMULE 1 nr. 09, 2018.