Voorbeschouwing Grand Prix van Australië

Het gaat weer beginnen! Komend weekeinde staan er na een lange winter opnieuw 22 auto’s op de grid in het Australische Albert Park. Voorspellingen zijn nagenoeg onmogelijk. Wel zo leuk toch?

De Italiaan Emanuele Pirro mag in Australië de rol van driver steward op zich nemen, iets wat hij in het verleden al enkele keren vaker deed. Pirro reed reed tussen 1989 en 1991 in totaal 37 races in de Formule 1 en scoorde daarin drie punten. Tussen 2000 en 2002 won hij drie keer de vierentwintig uur van Le Mans, samen met Frank Biela en Tom Kristensen.

Het circuit
Eigenlijk is er geen mooier decor denkbaar voor de jaarlijkse seizoensopener dan het Australische Albert Park. Het semi-stratencircuit staat regelmatig garant voor spannende wedstrijden en de enthousiaste fans maken het feestje compleet.

De Formule 1 strijkt alweer voor de negentiende keer neer op de 5303 meter lange omloop. Na 58 ronden valt de finishvlag en de coureurs mogen elke ronde twee keer hun DRS-systeem activeren. Op start-finish en na de eerste van vele chicanes.

Historie
Melbourne neemt in 1996 het stokje over van Adelaide als locatie voor de Australische Grand Prix. De eerste editie laat meteen zien dat de baan garant staat voor flinke klappers. Martin Brundle wordt in bocht drie gelanceerd in de Jordan en zeilt ondersteboven de grindbak in. De Brit blijft wonder boven wonder ongedeerd.

Vijf jaar later is het in dezelfde bocht opnieuw raak. Dit keer is het BAR-coureur Jacques Villeneuve die het asfalt verlaat na een ongelukkig contact met Ralf Schumacher. Het ongeluk lijkt op dat van Brundle, helaas is de uitkomst heel wat droeviger. Een marshall laat het leven nadat hij geraakt wordt door een wiel van de wagen van de oud-wereldkampioen.

Vorig jaar
Het raceverslag van 2013 lees je hier. Eén ding verklappen we alvast: Kimi Räikkönen won, vanaf plaats zeven.

Dit jaar
Hou je ogen drie dagen lang maar goed open. De editie van 2014 belooft met alle wijzigingen in de sport een ronduit boeiend tafereel te worden. Het zou volgens ingewijden zelfs niet ondenkbaar zijn dat er niemand aan de streep komt.

Daar zal Mercedes toch anders over denken. De Duitse krachtbron blijkt tijdens de wintertests de betrouwbaarste van de drie turbomotoren. Een garantie voor het halen van de finish is dat echter niet, maar de Mercedes-teams zullen zich toch aanzienlijk prettiger oplijnen voor de eerste start van 2014 dan bijvoorbeeld de Renault-aangedreven concurrenten.

Red Bull, Lotus, Toro Rosso en Caterham kenden grote problemen en het is te hopen dat de Fransen die een beetje hebben weten te verhelpen. Voor vrijwel iedereen geldt echter dat de race finishen belangrijker is dan pure snelheid. Het zou zomaar eens de sleutel kunnen zijn naar een (onverwacht) succes.

In de spotlights
In Melbourne maken we altijd voor het eerst kennis met de rookies in de Formule 1. Dit jaar staan er drie aan de start (herintreder Kobayashi daargelaten). Meest in het oog springende nieuwkomer is ongetwijfeld Kevin Magnussen. De Deen in dienst van McLaren kan na Sergio Pérez zomaar eens de volgende jongeling zijn die het oude rot Jenson Button lastig gaat maken.

Met de laatst opgetekende vorm van Toro Rosso hoeven we niet direct vuurwerk te verwachten van Daniil Kvyat. De extreem jonge Rus wordt in het diepe gegooid, maar misschien werkt het in zijn voordeel dat de Formule 1 anno 2014 eigenlijk voor iedereen nieuw is. Teamgenoot Jean-Éric Vergne kan een mooi richtpunt zijn voor Kvyat.

Laat je niet voor de gek houden, Marcus Ericcson zit echt niet in de Caterham vanwege zijn imposante cv. Het is dus afwachten wat de Zweed kan doen in een tot nu toe niet bijster snelle bolide. Aan zijn snelle teamgenoot Kobayashi zal hij hoe dan ook een hele zware dobber hebben.

Banden
Pirelli neemt naar de Grand Prix van Australië de zachte en medium banden mee.

Foto’s: Sutton Images en ANP

)